استان قم با وسعت 11238 کیلومتر مربع در بخش مرکزی ایران واقع است. این استان با اختصاص 68 صدم درصد کل مساحت کشور (کمتر از یک در صد)، بیست و هشتمین و در واقع کوچکترین استان کشور محسوب میشود.

استان قم از شمال به استان تهران (شهرستانهای ورامین و ری)، از شرق به استان سمنان (شهرستان گرمسار) و دریاچه نمک، از جنوب به استان اصفهان (شهرستان کاشان) و از غرب به استان مرکزی (شهرستانهای ساوه، تفرش، آشتیان، دلیجان و محلات) محدود است.

استان قم از سال 1375 ش دارای یک شهرستان، پنج بخش (بخش مرکزی، کهک، سلفچگان، خلجستان، جعفرآباد) نه دهستان و 364 آبادی دارای سکنه بوده است.

استان قم به جهت همجواری با کویر مرکزی از آب و هوای بیابانی برخوردار است و مهمترین رودخانه در بخش مرکزی استان قم «قمرود» میباشد که با طول 228 کیلومتر از کوههای داران و خوانسار سرچشمه میگیرد و به همراه رودخانه قره چای به مسیله میریزد. در قسمت جنوب و جنوب غربی (ارتفاعات اردهال) قرار دارد و کوه غلیق بلندترین قله و تخت سرحوض، گلستان، کوه خضر، دو برادران از کوههای مهم استان و اطراف شهر قم میباشند.

دریاچه حوض سلطان یا دریاچه شاهی به صورت یک حوزه کویری است که در گوشه دریاچه نمک واقع شده، در تابستان سفید مایل به قهوه ای و کویر کامل میباشد و در زمستان و بهار به صورت دریاچه ای ظاهر میشود. در گذشته این دریاچه بخشی از دریاچه نمک (مسیله) بوده ولی امروز از آن جدا افتاده است و در کنار اتوبان قم - تهران قرار دارد.

دریاچه نمک (مسیله) محصور بین ارتفاعات میباشد و میزان نمک آن بسیار زیاد است، رودهای جاجرود، کرج، حبله رود و شور به آن میریزند. در این دریاچه فقط در فصل زمستان آْب یافت میشود و در فصل تابستان به جای آب ورقه های نمک جلب نظر میکند. هوا در این ناحیه خیلی خشک است و اختلاف دما در شب و روز به 70 درجه سانتیگراد میرسد.

آب و هوای شهر قم نیمه بیابانی است و میزان بارندگی سالانه حدود 138 میلیمتر میباشد.